4 اردیبهشت رسید و با دوستانم راهی شدیم که نمایشی که فکر میکردیم !!! خوبه رو ببینیم ...
نمیخوام بی انصاف باشم دکورش خوب بود ولی این نمایش داستانی بود به شدت کلیشه ای ... هممون 1000 بار این مطالبو شنیدیم داستان دختری که مملو از خواسته اس و بهش اجازه ی رسیدن نمیدن پسری که خودشو زندگیشو داره برای خدمت به مادر و پدرش فدا می کنه و رو خواسته های دلش به نوعی پا میذاره ... مادری که دغدغه اش رسیدن دختر دم بخت به نیمه گمشده شه و ...
بعضی از دیالوگاش خوب بودن ...
ولی وقتی نمایش تموم شد یه حسی داشتم که بهم میگفت " که چی " ؟ این چی بود اومدی و دیدی ؟
در کل حال خوب نداد حالا اون حال خوب میتونه یه حالِ خوبِ تلخ باشه ولی اون رو هم بهم نداد .
ولی بهشون خسته نباشید میگم ... سبز باشن و دیرزی .