من چند روز پیش این نمایش رو دیدم ولی تا امروز فرصت نکردم نظرمو بگم.
خلاصه بخوام بگم یه نمایش شسته رفته و تر و تمیز بود. سر نمایشنامه و گره‌های داستانی خوب کار شده بود، پایان‌بندی دلنشین و قوی داشت و از همه مهم‌تر، بزرگترین نقطه قوت نمایش، بازی‌های درخشان بود. من به شدت آقای محدث رو توی تئاتر قبول دارم و معتقدم همیشه یه بازی اصولی از خودشون ارائه میدن و سعی میکنم هر نمایشی که ایشون بازی میکنه رو تماشا کنم. وقتی نمایش تهران پاریس تهران رو با همین انگیزه اومدم، در کنار بازی درخشان آقای محدث، بازی درجه یک سینا ساعی و آیدا ماهیانی هم منو به وجد آورد. یکی از نقاط اوج نمایش هم آهنگ فرهاد بود... آخ فرهاد... فرهاد مهراد بزرگ...