یادداشتی برای نمایش "فرمالیته"
زندان هر فرد تنهایی اوست ...
امشب این نمایش را دیدم؛ ابتدای نمایش حس خوبی نداشتم اما رفته رفته جذب نمایش شدم. نمایش، حرف برای گفتن دارد؛ از جنس تئاترهایی که دغدغه جامعه را مطرح کرده و با کنایه های ظریف، جامعه را به تصویر می کشد. جامعه ای که به کارگران زحمت کش بی توجه است و معلمان به انزوا کشیده می شوند و ...
مشخص بود که برای اجرا بسیار زحمت کشیده شده و هماهنگی گروه نقطه بارز نمایش است. موسیقی و نور پردازی نیز دلنشین و درجه یک بود.
تسلط زیاد بازیگران باعث شد که نمایش خیلی بیشتر به دل بنشیند. از هنرمندی تمام اعضای گروه، لذت بردم و امیدوارم تک تک این بازیگران عزیز در آینده نیز موفق و مؤید باشند.
در انتها، از تمامی اعضای گروه که برای درآمدن این نمایش زحمت کشیدند، صمیمانه سپاسگزارم.