یادداشتی برای نمایش کریملوژی
امشب، به تماشای این نمایش نشستم. متأسفانه در دوره قبلی اجرا موفق به تماشای کریملوژی نشدم. مونولوگی که بسیار حس و حال خوب هدیه می دهد. متنی قابل قبول در کنار کارگردانی خوب رضا بهرامی عزیز و البته اجرای هنرمندانه آقای رحمتی یکی از بهترین نمایش های سال 98 را برای من رقم زد. طراحی صحنه و لباس، مناسب و به اندازه و طراحی نور، دلنشین بود. کریملوژی، به راحتی از شما خنده می گیرد و به سختی شما را در فکر فرو می برد. شعرهای زیبا که از شنیدن آن سیر نمی شوید و یادآوری تاریخ، تنها جزیی از این نمایش قابل تأمل است.
اما بخش حیرت آور و رشک برانگیز کریملوژی، بازی درخشان و فوق العاده مجید رحمتی است. هنرمند توانایی که این مونولوگ طولانی را به بهترین شکل پیش می برد و انواع و اقسام نقش ها را یکی پس از دیگری اجرا کرده و شما را وادار به لذت بردن از تئاتر می کند. کاش مدت زمان این اجرا بیشتر بود تا بیشتر از تماشای مجید رحمتی عزیز، لذت می بردیم.
در پایان نمایش، از رضا بهرامی جمله جالبی شنیدیم؛ اینکه در این شرایط اقتصادی، سیاسی و فعلی کشور باورمان نمی شود که هنوز تئاتر تماشاگر داشته باشد...
در مورد تئاتر هامون باید به برخوردِ خیلی محترمانه، سرشار از انرژی مثبت و همراه با لبخند آقای مسئول تحویل بلیت نیز اشاره کنم.
در انتها، برای همه عوامل گروه که برای این اجرا زحمت کشیدند، آرزوی موفقیت های روز افزون دارم.
#تئاتر_خوب_ببینیم