یادداشتی برای نمایش جنون محض
درود بر تیوالی های عزیز
دیشب به تماشای "جنون محض" نشستم. در این نمایش، هم شاهد جلوی صحنه ی اجرای یک تئاتر هستیم و هم پشت صحنه ی آن ! شاید اندکی زمان لازم باشد تا با هر دو پرده از نمایش ارتباط برقرار گردد اما نمایش آنقدر ضرب آهنگ خوبی داشت که اصلاً متوجه گذشت 110 دقیقه اجرا نشدم و براستی نام جنون محض برازنده این اثر است. از بازی تک تک بازیگران لذت بردم و هماهنگی بازیگران در شکل گیری این اجرای دومینو وار، به چشم می آمد. همچنین طراحی صحنه و دکور، خیلی مناسب این نمایش بود. در خصوص متن شاید نباید انتظار داشته باشیم بهترین تئاتر کمدی سال 1982 انگلستان، بهترین کمدی سال 2022 هم باشد اما متن جذابیت های خود را داشت و خنده هم می گرفت. البته که هر نمایشی کاستی هایی دارد اما به شخصه راضی از سالن نمایش خارج شدم.
همانطور که در انتها شنیدیم، واقعاً جنون محض است که بازیگران در اقتصادِ فروپاشی شده ی انگلستان تئاتر کار می کنند و البته باید این را اضافه کنم که تماشاگرانی که در شرایط اقتصادی مافوقِ فاجعه انگلستان به تماشای تئاتر می نشینند نیز، درگیر جنون محض هستند ... (انگلستان را بخوانید ونزوئلای ثانی !)
برای اولین بار بود که به تماشاخانه اهورا می رفتم و چقدر سالن خوبی بود؛ البته اگر از لرزش مدام زمین بابت رفت و آمد مترو فاکتور بگیریم !
برای همه عوامل گروه که برای این اجرا زحمت کشیدند، آرزوی موفقیت های روز افزون دارم.