یادداشتی برای نمایش "گل به خودی"
درود بر تیوالی های عزیز
دیشب به تماشای " گل به خودی" نشستم. شاید برای توصیف این نمایش همین یک دیالوگ از آن کافی باشد :
تو خفه شو و به من نگو استاد ...
خواستم بنویسم چقدر دیر به این موضوعِ مهم پرداخته شده (که البته شده) اما دیدم ظاهراً اصلاً دیر نیست و هر روز فرد جدیدی در حال حذف اجباری از برنامه خود است ! برای من که عاشق فوتبال هستم و 20 سال دوشنبه شب ها نود را تماشا کردم، تماشای گل به خودی در کنار لذت، حسرتی چند ساله را بازگو کرد. نمایش خسته کننده نبود و ریتم تندی داشت (زین پس اگر کسی گفت لباس پوشیدن خانم ها طول می کشد و خانم ها دیر آماده می شوند، کافیست 3 بازیگرِ خانم این نمایش را مثال بزنید که در کسری از ثانیه لباس عوض می کردند و آماده به روی صحنه می آمدند؛ پس اگر بخواهند، می شود!)
بازی ها نیز خوب و روان بود. بعضی ریزه کاری ها مثل تصویر ابتدایی صحنه نمایش یا لحظه خروج دختر خبرنگار از خانه نیز ... دیدن ادامه ›› جذاب بود.
با توجه به روند افزایشی مبتلایان در کشور و آغاز موج هفتم کرونا، لطفاً همه عزیزان داخل سالن ماسک بزنند؛ ماسک چیزی از زیبایی های شما کم نمی کند.
برای همه عوامل گروه که برای این اجرا زحمت کشیدند، آرزوی موفقیت های روز افزون دارم.