نمایشی که بهتون اجازه میده تا بخندین و در میون این خنده ها اشک رو توی چشمای آدم جا میده.
واقعا بعد از جنگ و حتی اتفاق شیرینی مثل بازگشت خرمشهر به ایران باید خندید یا باید گریه کرد؟
باید به خاطر پیروزی شاد بود یا به بازمانده هایی که هنوز منتظر عزیزی هستن دلداری داد؟
و چقدر جالب بود که اپیزود آخر این نمایش هم به انتظار ختم شد و چقدر این انتظار کشنده است.