بی اغراق بهترین مونولوگی که سال ۹۸ دیده ام بود. عاشقانه ای آرام و درست درمون.
خیلی وقت بود بلندبلند سر نمایش گریه نکرده بودم. . .
مرسی بابت همه چیز
از شر ع سر ساعت کار
تا تهویه خوب سالن
تا تماشاچی های حرفه ای که نه بی جا می خندند نه حرف می زنند باهم
انقدر همه چیز کار به جا و درسته که وقتی برای بار دوم اقا حسینی نیا می گه من فقط یک دیقه وقتت رو می گیرم و می فهمی ته نمایشه دلت می گیره که ای ... دیدن ادامه ›› وای تموم شد.
قصه کاملا درست و خوب می ره جلو و دقیقا می دونه کجای کار پای دریار و بکشه وسط که سوزنش بره تو قلبت
وقتی از سردی رابطه شون دوباره می گه و از این که واکنش بابای دریا چیه، زدم زیر گریه. دم کارگردان نویسنده ما گرم که می دونه کجا زیاده گویی نکنه...
انقدر خوب فضای قصه رو تو ذهن تجسم می کنی انگار گوش داره مونولوگ رو می شنوه و چشمت داره اون فرودگاه لعنتی فرانکفورت می بینه
احترام.....
احترامی که یه بازیگر تو وطن ندیده و چیزایی
همه چیز کار به جا بود و باید انگار دوباره برم کار رو ببینم و اون جایی که حسن دستش رو می گیره فشار می ده رو بشنوم باز.

به قول خودتون
درخشانی
تیر هوایی داری
می ترکونی پمن می دونم

انقدر بعد کار با اون فال حافظ حالت خوب می شه که بعد ساعتها هنوز توی فکرشم...