بسیار فراموش‌کاریم ما که یادمان می‌رود هنرهایی که هست را.

در تمام مدت نمایش ذهنم درگیر این بود که از کودکی تا امروز چقدر این هنر را دیده‌ام، لذت برده‌ام اما فراموشش کرده‌ام:
خونه مادربزرگه و مدرسه‌ی موش‌ها... جناب‌خان... کارهای استاد بهروز غریب نازنین... کگربه آوازه‌خان و دزدعروسک‌ها... همین و همین... سیزده سالگی تا شانزده‌سالگی عروسک‌گردانی کار می‌کردم توی کانون پروش فکری و آن زمان‌ها فکر نمی‌کردیم این هنر است که انجام می‌دهیم و بیشتر سرگرمی بود...

آه... و چقدر یادم رفته بود که هیچ هنری بی‌نصیب از هنر دیگر نیست.
همه‌چیز این فیلم عالی بود. خلاقیت و تخیل. بازی بازیگران. متن. موزیک. کاش شاهد ساختن این جور کارها با این کیفیت توی کشورمون هم باشیم. لااقل من ندیده‌ام.
بسیار درگیرش شدم و وقتی تمام شد تکه‌ای از دلم جا ماند با عروسک‌هاش..