تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:41:34
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نگاه الهه هدایتی به نمایش پناه‌کاه فرید قادرپناه.
این متن بسیاری از عناصر نمایش را افشا خواهد کرد.
اخطار اسپویل!!
پناه‌کاه... یا نمایشی ... دیدن ادامه ›› سوررئال از عشق و آزادی و زندگی
اجرای بیست‌ودوم مرداد 1401 را با جمعی از دوستانم تماشا کردم. سالن کیپ تا کیپ تماشاچی بود و این استقبال برای من بسیار خوشایند بود. نمایش از همان ثانیه‌های اولش شما را در فضایی خاص گیر می‌اندازد. درگیر می‌شوید و تا آخرین لحظه، همراه بازی درخشان حسین امیدی نازنین و آذین نظری عزیز و دیگر بازیگران، پیش می‌روید.
توی هفتاد دقیقه نمایش( هیچ جای کار نمایش از ریتم نیفتاد و من اصلاً متوجه زمان نشدم.) با بنیادی‌تریمن مفاهیم بشری چشم‌توچشم شدم: عشق. آزادی. هم‌آغوشی. مرگ. اعتماد. هنر. اعتیاد و به هرکدام اندازه‌ی نیاز پرداخته شد. کارگردان به خوبی نگاه خودش را به این مفاهیم نشان داده و برای مخاطب پرسش ایجاد میکرد.
از گیر افتادن توی پناه کاه باید ترسید. پناه کاه زندگی ما کجاست؟ بد نیست چند وقت یکبار برویم سراغ مفاهیم بنیادین زندگی و شخمشان بزنیم و آپدیتشان کنیم. که اگر نکنیم سرباز رایان باید بیاید و گران تمام می شود در آخر.
موسیقی زنده در نمایش پناه‌کاه، بر غنای کار افزوده و هیجان و لطافت و حرفه‌ای‌گری را نشان می‌داد. گروه کهربای عزیزم، از جانب رفقام ازتون تشکر می‌کنم. پاینده باشید الهی...
طراحی لباس برایم ایدهمند و می‌توانم بگویم باحال بود. هم مشخص بود بازیگرها راحتند و هم ترکیب جذابی داشت.
ممکن است در نگاه اول فکر کنیم فرم کار جوری است همه ارتباط نگیرند. به نظرم برعکس. متن و بازی و اجزای دیگر این قدر کشش دارد که هر مخاطبی با آن هماهنگ شود.
سالن ناظرزاده راس ساعت نمایش را معمولاً روی صحنه می‌برد. اگر نگران پروتکل‌ها هستید باید بگویم اصلاً نگران نباشید از محوطه بگیر تا خود سالن تا فاصله با تماشاچی همه و همه استاندارد و رعایت شده است.تهویه هم مرتب کار می کرد.
جایی از نمایش حسین امید( سرباز رایان) می‌گوید: وقتی آزادی باشه، تازه می فهمی کی هستی؟
به نظرم کل نمایش روی این جمله شکل گرفته بود. جای دیگری می‌گویند: ما آدمیم؟
و وقتی شخصیت‌ها با موواد و مشروب و هم‌آغوشی و گوشت کبابی برای بار اول روبرو می‌شوند، واکنش‌ها جدا تماشایی بود.
به نظرم در طراحی صحنه بسیار بسیار خلاقیت و تبحر خرج شده بود. استفاده از متریال فلز و شیشه و... عالی بود و با این همه من از لحظه آغاز نمایش تا پایان در دل دعا می کردم تا شب آخر اجرا ها همگی عزیزان سالم و سلامت از مهلکه خارج شوند. اجرای سنگینی بود و خطر پیرامون صحنه بالاست. هرچند که با یک نگاه به کار به خوبی می شود حس کرد این تیم حرفه‌ای از عهده برآمده اند و آرزوی موفقیت و سلامت دارم.
نمره من به اجزای این نمایش: ( این نظر تا حد کمی از سلیقه و نوع نگاه من نشات گرفته و تلاش کرده‌ام احساسات را دخیل نکنم)
کارگردانی: 19و75 کاش در ابتدا اعلام سکوت و سایلنت شدن و این روتین رو می‌کردند. خود کار 20 بود.
بازی: 19 البته برخی بازی‌ها 20 و برخی 18 و 19 بود و من معدلی نوشتم. اما یکدستی بازی‌ها مشعوفتان خواهد کرد.
نور: 20
موسیقی: 20. واقعاً عالی.
وضع سالن از هر لحاظ:18 (شبی که من اجرا را دیدم متاسفانه تماشاچی‌های بغل‌دستی‌مان بلندبلند صحبت می‌کردند. انگار کسی بهشان گفته بود باید صدایتان از بازیگرها بلندتر باشد ها.) همیشه این خرده را به سالن ناظرزاده می‌گیرم که اعلام نمی‌کنند سکوت مهمه و سایلنت کنید و ... البته دست خود گروه اجرایی هم می تواند باشد.
بروشور: 18
تیزر و پوستر: 19
فرم: 20
لباس:20
ایده‌مندی کار:19
قیمت بلیت به نسبت کلیه‌ی اجزا: خوب. موسیقی زنده اینقدر ارزشمند است که واقعا رضایت خواهید داشت.
شروع به‌موقع نمایش:20
صحنه:20
متن نمایشنامه:19ونیم
نمره به کل کار و معدل: 4ونیم ستاره از 5
توصیه می‌کنم در این دقایق نود و نود و یک بازی، این نمایش منحصربه‌فرد را ببینید و از بازی‌های یکدست، ایده‌ی ناب، موسیقی خاص و در کل نمایش منحصربه فرد لذت ببرید.
این متن بسیاری از عناصر نمایش را افشا خواهد کرد.
اخطار اسپویل!!
پناه‌کاه... یا نمایشی ... دیدن ادامه ›› سوررئال از عشق و آزادی و زندگی
اجرای بیست‌ودوم مرداد 1401 را با جمعی از دوستانم تماشا کردم. سالن کیپ تا کیپ تماشاچی بود و این استقبال برای من بسیار خوشایند بود. نمایش از همان ثانیه‌های اولش شما را در فضایی خاص گیر می‌اندازد. درگیر می‌شوید و تا آخرین لحظه، همراه بازی درخشان حسین امیدی نازنین و آذین نظری عزیز و دیگر بازیگران، پیش می‌روید.
توی هفتاد دقیقه نمایش( هیچ جای کار نمایش از ریتم نیفتاد و من اصلاً متوجه زمان نشدم.) با بنیادی‌تریمن مفاهیم بشری چشم‌توچشم شدم: عشق. آزادی. هم‌آغوشی. مرگ. اعتماد. هنر. اعتیاد و به هرکدام اندازه‌ی نیاز پرداخته شد. کارگردان به خوبی نگاه خودش را به این مفاهیم نشان داده و برای مخاطب پرسش ایجاد میکرد.
از گیر افتادن توی پناه کاه باید ترسید. پناه کاه زندگی ما کجاست؟ بد نیست چند وقت یکبار برویم سراغ مفاهیم بنیادین زندگی و شخمشان بزنیم و آپدیتشان کنیم. که اگر نکنیم سرباز رایان باید بیاید و گران تمام می شود در آخر.
موسیقی زنده در نمایش پناه‌کاه، بر غنای کار افزوده و هیجان و لطافت و حرفه‌ای‌گری را نشان می‌داد. گروه کهربای عزیزم، از جانب رفقام ازتون تشکر می‌کنم. پاینده باشید الهی...
طراحی لباس برایم ایدهمند و می‌توانم بگویم باحال بود. هم مشخص بود بازیگرها راحتند و هم ترکیب جذابی داشت.
ممکن است در نگاه اول فکر کنیم فرم کار جوری است همه ارتباط نگیرند. به نظرم برعکس. متن و بازی و اجزای دیگر این قدر کشش دارد که هر مخاطبی با آن هماهنگ شود.
سالن ناظرزاده راس ساعت نمایش را معمولاً روی صحنه می‌برد. اگر نگران پروتکل‌ها هستید باید بگویم اصلاً نگران نباشید از محوطه بگیر تا خود سالن تا فاصله با تماشاچی همه و همه استاندارد و رعایت شده است.تهویه هم مرتب کار می کرد.
جایی از نمایش حسین امید( سرباز رایان) می‌گوید: وقتی آزادی باشه، تازه می فهمی کی هستی؟
به نظرم کل نمایش روی این جمله شکل گرفته بود. جای دیگری می‌گویند: ما آدمیم؟
و وقتی شخصیت‌ها با موواد و مشروب و هم‌آغوشی و گوشت کبابی برای بار اول روبرو می‌شوند، واکنش‌ها جدا تماشایی بود.
به نظرم در طراحی صحنه بسیار بسیار خلاقیت و تبحر خرج شده بود. استفاده از متریال فلز و شیشه و... عالی بود و با این همه من از لحظه آغاز نمایش تا پایان در دل دعا می کردم تا شب آخر اجرا ها همگی عزیزان سالم و سلامت از مهلکه خارج شوند. اجرای سنگینی بود و خطر پیرامون صحنه بالاست. هرچند که با یک نگاه به کار به خوبی می شود حس کرد این تیم حرفه‌ای از عهده برآمده اند و آرزوی موفقیت و سلامت دارم.
نمره من به اجزای این نمایش: ( این نظر تا حد کمی از سلیقه و نوع نگاه من نشات گرفته و تلاش کرده‌ام احساسات را دخیل نکنم)
کارگردانی: 19و75 کاش در ابتدا اعلام سکوت و سایلنت شدن و این روتین رو می‌کردند. خود کار 20 بود.
بازی: 19 البته برخی بازی‌ها 20 و برخی 18 و 19 بود و من معدلی نوشتم. اما یکدستی بازی‌ها مشعوفتان خواهد کرد.
نور: 20
موسیقی: 20. واقعاً عالی.
وضع سالن از هر لحاظ:18 (شبی که من اجرا را دیدم متاسفانه تماشاچی‌های بغل‌دستی‌مان بلندبلند صحبت می‌کردند. انگار کسی بهشان گفته بود باید صدایتان از بازیگرها بلندتر باشد ها.) همیشه این خرده را به سالن ناظرزاده می‌گیرم که اعلام نمی‌کنند سکوت مهمه و سایلنت کنید و ... البته دست خود گروه اجرایی هم می تواند باشد.
بروشور: 18
تیزر و پوستر: 19
فرم: 20
لباس:20
ایده‌مندی کار:19
قیمت بلیت به نسبت کلیه‌ی اجزا: خوب. موسیقی زنده اینقدر ارزشمند است که واقعا رضایت خواهید داشت.
شروع به‌موقع نمایش:20
صحنه:20
متن نمایشنامه:19ونیم
نمره به کل کار و معدل: 4ونیم ستاره از 5
توصیه می‌کنم در این دقایق نود و نود و یک بازی، این نمایش منحصربه‌فرد را ببینید و از بازی‌های یکدست، ایده‌ی ناب، موسیقی خاص و در کل نمایش منحصربه فرد لذت ببرید.
سپهر، آرمین، امیرمسعود فدائی، مینا ۱۲&، مهدی یگانه، امیر مسعود، ریگولتو و احسان مشعل چی این را
خواندند
خریدار ریگولتو (rigoletto)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
عاطفه آقاسی
از ۱۴ دی ۱۴۰۰
الهه عزیز سلام، سپاس از اینکه به تماشای نمایش «پناه‌کاه» نشستید و نظرتون رو با ما به اشتراک گذاشتید. موید باشید.
۲۶ مرداد ۱۴۰۱
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
آدم توی آزادی واقعا میفهمه کیه.
پوزش از حسین امیدی نازنین اگر پس و پیش شد کلمات در خاطرم همین مضمون جذاب مانده تا فردا یادداشتم را تنظیم کنم.
پوزش از حسین امیدی نازنین اگر پس و پیش شد کلمات در خاطرم همین مضمون جذاب مانده تا فردا یادداشتم را تنظیم کنم.
تانیا، امیر مسعود، سپهر، امیرمسعود فدائی، سید حسام حجازیان، مهدی یگانه، پونه ٢٥ و ریگولتو این را
خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۷۳,۰۰۰ نفر
+۲۶,۸۲۰ برنامه
+۷,۸۱۱,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۵,۱۷۴ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
