شروع خیلی خوبی داشت. صدای همهمه و داد و بیداد مردم معترض که از پنجره باز اتاق داخل میومد و با بستن پنجره کم می شد. یک بازی فوق العاده قوی از میکائیل شهرستانی که 3-4 کاراکتر رو بازی کرد. و واقعا کاراکترشون کرد و کاملا از تیپ خارج شده بودن. عالی بود. بقیه بازیگرها بسیار خوب بودن به جز خانم خبرنگار که به نظرم نه حجم صدای خوبی داست نه تکنیک بازیگری چشمگیری. البته از عهده نقشش بر اومده بود.
ایده این که بعضی از -به روایت بازرس- ماموران مخفی بین جمعیت نشسته بودن خیلی خوب بود ولی واقعا اگه یکیشون کنار من نشسته بود و اون طوری یک دفعه داد می زد من سکته می کردم!
ایده این که نمایش دو تا پایان داشته باشه و هر دو رو ببینیم هم خوب بود ولی بد اجرا شده بود به نظرم. این که میکائیل شهرستانی این قسمت رو نریت کنه و نقش راوی رو ایفا کنه خیلی به بدنه کار نچسبیده بود.
موسیقی شروع و پایان کار خیلی خوب بود. ترکیب فارسی و ایتالیایی با سبک اسپنیش!
یکی از بازیگرها که نمی دونم کدوم بازرس بود (چون اسمشون رو یکی دوبار بیشتر تکرار نکردن و من نفهمیدم کی کدومه!) برد و حجم صداش خیلی خوب بود اون قدر که تا ردیف آخر همکف و بالکن دوم تالار وحدت هم به راحتی می تونستن صداشو بشنون اگه اونجا اجرا می رفتن.
زمان اجرا به نظرم 10-15 دقیقه ای بیشتر بود. حدود 100 دقیقه بود.
اگر گزینه "خیلی دوست داشتم" ی در کار بود من حتما روش کلیک می کردم!