تا به حال تاتر کودک به این پر سرو صدایی ندیده بودم. رسما سردرد گرفتم. یه مادر و دختری پشت من نشسته بودند که برای ترکاندن سر حداقل 50 نفر کافی بودند! مادره از دختره بدتر. جیغ هایی می زد که نگو! سوت دست جیغ. دیالوگ ها رو بلند بلند تکرار می کرد. دخترشم که دیگه نگو‍! "مامان این چیه؟ مامان این مهه؟ خورشید کو؟ چرا ماه نمیاد؟ اون چرا پرید؟ اون چرا نرفت؟"
از این فرعیات که بگذریم صدای بازیگران اصلا برد و حجم نداشت. با این که سالن خیلی هم بزرگ نبود اما به غیر از 2 تا از بازیگرها بقیه صداشون اصلا مناسب نبود.
موضوع کار به نظر من اصلا برای کودک جالب نبود ( من کودک نیستم بله! ولی کودک درونم اصلا از کار خوشش نیومد). چسباندن این قصه بی سر و ته به فلسفه نامگذاری شب یلدا خیلی خیلی بی ربط بود.
چه لزومی داره توی کار کودک مدام از رابطه دوستی دختر و پسر گفته بشه؟ "خورشید خانوم با آقا ماهه" " آقای نگهبان با خانوم درخت که طلسم شده" "آقای ماه با خانوم جادوگر" و ....
من منکر این قضیه دوستی نیستم برای ترویج اتحاد و هم بستگی و مهربونی خیلی هم خوبه ولی نه وقتی که شخصیت ها در قالب انسان هستند! ( توسط جادوگر طلسم شده بودن و به شکل انسان درومده بودن)
این اشارات به حدی بود که دختر بچه پشت سری من از مامانش پرسید:"مامان چی گفت؟ مامانش هم گفت: هیچی گفت می خوام ... دیدن ادامه ›› بابهات دوست شم!" خوب بچه از الان یاد بگیره باید با یه پسر دوست شه تا 20 سالگی دیگه معلوم نیست انتظاراتش به کجا برسه!
رفتار و دیالوگ های بازیگران اصلا کودکانه نبود واژه هایی مثل "فورس ماژور - یللی تللی- تمسخر" و خیلی های دیگه که تو خاطرم نمونده.
ترانه ای که خوانده می شد اصلا آهنگ کودکانه نداشت انگار کلمه های کودکانه رو روی ملودی بزرگسال بذاری.
در کل اصلا کار رو دوست نداشتم.
پ.ن: با این که من از تیوال 3 روز قبل خرید بلیط داشتم اما ردیف یکی مونده به آخر به من بلیط دادن و این که من بلیط رو 6000 تومن خریداری کرده بودم ولی روی بلیطی که به من داده بودن زده بود :50٪ تخفیف 5000 تومن!