- علاقهمند به فیلم - کتاب - شعر - نوشتن - تماشای آسمان در روزهای ابری - بوی آبگوشت و قرمه سبزی - متافیزیک و بشقاب پرنده - رامبد جوان! - داریوش فرضیایی! عادل فردوسی پور! شهاب حسینی - استیون اسپیلبرگ - تیم برتن - جانی دپ
حالا یه چیزایی رو ندونی! دیگه بذار دوزار چیز سیکرت بمونه واسمون!
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
تیتراژش خیلی خوب بود. سکانس های نحوه کشته شدن مقتولین همه کپی پیست فیلم های ترسناک خارجی بود. ایده این که هیچ خونی تو بدن مقتول نبود که برای سریال دکستر بود ولی بیان همچین موضوعی واقعا ربطی به فیلم نداست! مشخص بود که این دیالوگ توی همون اوایل فیلم عمدا استفاده شده تا شاید به مخاطب بفهمونه که قرار نیست ادعایی مبنی بر نو بودن داشته باشه و از قبل اعتراف می کنه که جاهایی از فیلم مشابه نومنه های خارجیه.
رامبد جوان خوب بود . اون قدر اینجا ازش تعریف شده بود که من منتظر بازی عجیب و غریبی بودم ولی وجود خود این آدم به تنهایی یه انرژی مثبتی به بیننده می ده.
در کل دوستش داشتم و از 10 بهش 9 می دم. مخصوصا به خاطر جسارت کارگردانش در پرداختن به این نوع ژانر مهجور در سینمای ایران و بازی گرفتن از رامبد جوان در نقشی غیر از نقش هایی که درش کلیشه شده بود.
پایان بندی فیلم با این که گویا بود (که روان گر دستگیر خواهد شد) ولی در عین حال مبهم هم بود! چرا که تدین هیچ دلی و مدرکی نمی تونست برای اثبات گناهکار بودن روان گر داشته باشه. با این حال یه پوشه حاوی چندین برگ به مافوقش داد. کسی می تونه حدس بزنه مدارکی که بر علیه روان گر هستن چطور می تونن جمع آوری شده باشن؟
پایان فیلم نسبت به اون چیزی که در جشنواره اکران شد، تفاوت داشت. در نسخه جشنواره تدین متوجه گناهکار بودن روانگر میشه و میکتش، اما به عمد اثر انگشتش رو همه جا میذاره که پلیس رو متوجه اشتباهشون بکنه! برای اکران عمومی ناچار شده بودن پایانش رو عوض کنن!