یه موقع هایی دیدن اسم یه بازیگر از بازیگرای این فیلم اعتباری بود برای کل فیلم...
اما حالا همه ی این ستاره ها یک جا جمع هستن ، ولی بی هدف و بی نتیجه
نمیدونم چرا چند وقتیه بعضی از کارگردان ها برای پوشیده شدن عیب فیلم نامه شیوه ی تدوین و عوض می کنن که حواس تماشاگر و فکرش به تحلیل داستان باشه و متوجه بشه اول و آخر کار کجاست؟
البته اگر فیلم نامه قوی باشه دیدن این شیوه نه تنها خسته کننده نیست بلکه خیلی لذت بخش هم میشه
اما اینجا با این روش ریتم خسته کننده ی کار کاملا آشکاره
وقتی تیتراژ پایانی و میدیدم نکته ی جالبی توجهم و جلب کرد و اون دیدن اسم 5.6 نفر به عنوان مشاور فیلمنامه ، که با این تعداد مشاور باز هم ایراد وجود داشت.

نتیجه گیری: یاد ضرب المثلی معروفی افتادم که میگه: وقتی آشپز دو تا شد ...............