در وهله اول بسیار خوشحالم که از این کار اینجور استقبال شد ، هر چند که به قیمت ایستادن دم در یا نشستن توهم توهم و روی زمین انجامید هرچه بود به نطرم به لطف و صمیمیت کار افزود .

تب نیل سایمونی که امسال براه افتاده از شایعات و کله پوکها و دختر یانکی و این آخری عاقبت عاشق سینه چاک بخاطر طنز ملموسی که توشون هست شاید خیلی هم بیراه نباشه و دستکم اوقات شادی رو برای بینندگانش رقم میزنه ، برای من هم تجربه دلنشینی بود مخصوصا که بهمراه هنرمندان عزیز و دوست داشتنی ای مانند رامین پرچمی عزیز و سایر دوستان گرامی همراه بود

درکل به نظرم اجراها عالی بود ( مخصوصا قسمت مربوط به خانم مشیری ) و چون متن خیلی پر دیالوگ و به نسبت سنگینی بود ، بعضا تپق ها میتونست اجتناب باپذیر باشه .

عرض تشکر و خسته نباشید دارم خدمت تمام بانیان این کار و امیدوارم برای اجراهای دیگه تو مهیا کردن جاهای بهتر و بزرگتر دستشون بازتر باشه .

راستی ! جاداره گله شدیدالحنی ! هم داشته باشم خدمت اون دسته از عزیزانی که هنوز در جریان نیستند که در چنین محیط های بسته و پر جمعیتی نباید سیگار کشید ..