خلاصه بگم: نمایشنامه عالی + اجرای تمیز.
مثل بقیه کارهای آقای پارسا پیروزفر.
اما دلگیرم... به گمونم باید ترسید از زندگی کردن کنار کسانی که به تک تک فرازهای یک تراژدی می خندن. البته قبول دارم نمایشنامه تراژیکمدی هست، اما در لحظه ی جنایت شاید انتظار می رفت حضار حس دیگری به جز خندیدن رو تجربه کنن.