این کار آقای کوهستانی هم به لحاظ ایده و هم اجرا از کارهای قبلیشون بهتر از آب در اومده بود.
البته این بار هم من همون نقص همیشگی رو در کار آقای کوهستانی حس می کردم (لازمه بگم که نقدهام حسی هستن و صرفاٌ هنردوست هستم و نه هنرمند).
این که ایده از اجرا بهتر بود و با وجود جا به جایی هنرمندانه نقش ها، آمیختگی زمان ها و ... که بسیار جذاب بود، باز هم کار عالی نشده بود. یعنی در لحظه خروج از سالن باز هم ذهنم درگیر این بود که چنین نمایشنامه پیچیده و جذابی چه جوری می تونست جذاب تر اجرا بشه.
به هر حال دیالوگ های تاثیرگذار و لحظه های ماندگار توی کار کم نبودن و در مجموع خوشحالم که اجرا رو دیدم.