اگر از من بپرسید آیا بازیگر دیگه‌ای می‌تونست این نقش رو بهتر بازی کنه؟ با اطمینان می‌گم که به نظرم هیچ‌کس شایسته‌تر از آقای پورصمیمی برای نقش واسیلی نبود؛
ابتدای نمایش شاید شک داشتم که درنگ‌ها و جنبش‌هایی که می‌بینم از روی مستی ِ بازیگره یا چیز دیگه‌ای.. اما پس از گذشت چند دقیقه که تسلط ایشون رو به نمایش‌نامه دیدم متوجه شدم که چقدر مستی و کهولت بازیگر خوب ترکیب شده تا چنین صحنه‌ای دیده بشه.
اگرچه واسیلی داستان از عمر صرف‌شده‌اش برای بازیگری پشیمون.. پشیمون که نه، اما کمی رنجیده از روزگار بود، فکر می‌کنم آقای پورصمیمی با این نقش، قدرتش رو در صحنه به نمایش گذاشت و امیدوارم که هیچ‌وقت واقعا ذره‌ای از این رنجش رو حس نکنن