مطلب جالبی روی اینترنت پیدا کردم. شاید برای شما هم جالب باشه:

"وقتی دولت یکی از سیاستمداران را به سبب گناهی محاکمه می کند او چنان ناله و زاری می کند که گویی به مصیبت بزرگی دچار شده است و می گوید ” با آن همه خدمت که به کشور کرده ام سزاوار نیست با من چنین کنند “ولی آیا عقل قبول می کند که کسی عضو دولتی باشد و از همان دولت آزاری ببیند و آن را ظالم و بد خواه بخواند. درست مثل سوفیست ها که شاگردان را خود را با فضیلت و درستی تربیت می کنند و بعد گله می کنند که مزد آنها را نمی دهند. سقراط از کالیکلس سوال می کند که ” چه می گویی در باره ی کسانی که هنگامی که زمام امور دولت را بدست دارند رجز می خوانند و هر روز ادعا می کنند که جامعه و دولت را بهتر ساخته اند ولی همینکه از کار افتادند ناله و شکایت می آغازند و از وضع جامعه و دولت چنان بد گویی می کنند که گویی بدتر آن در تصور نمی گنجد ؟ آیا این سیاستمداران در نظر تو بهتر از فرومایگان اند؟"

قسمتی از رساله گرگیاس نوشته افلاطون

http://new-philosophy.ir/?p=58