بعد از دیدن تیاتر رویای یک شب نیمه تابستان تصمیم گرفتم کارهای مصطفی کوشکی را از دست ندم، چند هفته پیش در سالن انتظار منتظر زمان اعلام نمایش رومولیت بودم که اقای برفی نژاد تبلیغ کارشان را بهم دادند، (که جا داره همیجا ازشون تشکر کنم که باعث شدند به دیدن این نمایش زیبا بیام). برگه تبلیغاتی کوچکی که در آن نوشته شده بود کوچکم تا درختان کمتری قطع شوند.(چه خوب که کوچکی،چه خوب که به فکر محیط زیست هستند،دیشب خوشحال تر شدم وقتی دیدم بروشور کار هم کوچک است).
وحالا بعد از دیدن نمایش شیطونی قطعا از این به بعد از تماشاگران کارهای مهدی کوشکی نیز خواهم بود. کم پیش آمده تیاتری با متن ایرانی ببینم و دوست داشته باشم لحظه ای کار از ریتم نیفتاد، تبریک به مهدی کوشکی به خاطر نویسندگی،کارگردانی و بازی خوبشان و چقدر زیبا کارو جمع کردند،پایانِ بسیار خوبی داشت نمایش، و تبریک به شهروز دل افکار که قطعا اگر بازی خوبش نبود،شیطونی اینقدر خوب نمیشد(برخلاف بازیشون در رومولیت که من را راضی نکرد،اما در شیطونی عالی ظاهر شدند).
قطعا نمایش میتوانست بهتر از این هم باشد، خیلی اجرای رَپِر را دوست نداشتم به نظرم میشد بهتر اجرایش کرد.
خلاقیت های کار ستودنی بود مخصوصا تذکری که برای تماشای نمایش در حین نمایش داده میشد(فقط٥نفر بیان برای من کافیه ؛-) ). سال ها ، قبل از اجرای نمایش گفتندو چندان اثر نداشت، امیدوارم این روش اثرگذار باشه؛-).

(٨.٥ از ١٠)