تمام زندگی یک انتظار است.

استراگون و ولادیمیر منتظر گودو هستند به این دلیل که گفته اند خود او گفته است منتظر من باشید من می‌آیم و این نویدهایی را که در همۀ مذاهب است به یاد می‌آورد. باید منتظر ماند تا شب شود، تا وقتی که بدین‌گونه بمیریم و زندگی ما تمام شود. اما اگر بشر به چنین اعتقاداتی متوسل نباشد چگونه عمر بگذرانند؟ و خود را به دار نزنند؟
ما به این بحث‌ها به این انتظار و اصلا به این‌گونه زندگی عادت کرده‌ایم و اصلا دوست نداریم که کسی مخلّ این عادت های ما باشد.
آن‌ها (استراگون و ولادیمیر ) می‌دانند اما موقعیت را تغییر نمی‌دهند زیرا به وضعیت خود خو گرفته‌اند. می‌توان گفت آن‌ها امنیت در دروغ ماندن را به آزادیِ روبرو شدن با حقیقت ترجیح می‌دهند. و این داستان تمام آدم‌هاست.
این نمایشنامه نشان می‌دهد چقدر دلخوش کردن به حرف‌ها و وعده‌ها مضحک و البته ... دیدن ادامه ›› اسفبار است.


چهارشنبه شب اجرارو دیدم، با چیزهایی که از متن و نمایش های اجرا شده در کشورهای دیگه در اینترنت دیدم به نظرم کار قابل قبولی بود. اینکه بعضی از کاربران گفتن کار دکور نداره به نظرم لزوما همه کارها نیاز به دکور انچنانی ندارند و برعکس دکور اضافی کارو ضعیف میکنه، و برای این نمایشنامه همین فضا کافی بود و چقدر فضای باز باغ کتاب به این اجرا میخورد.
بازی لیلی رشیدی و الهام کردا خوب بود، مونا احمدی(لاکی) خیلی جاها نسبتا خوب بود اما اون قسمت که شروع میکنه به حرف زدن به نظرم خوب درنیومد. ، و طراحی لباس هم میتونست خییلی بهتر باشه وضعف عمده کار از نظر من استفاده از هاش اف برای این فضا و ضعف صدای بازیگره.

4 از 5