وانیک ی در ذهن من حک نشد.
در طول نمایش دائم از خودم میپرسیدم :
احتمال 1: اینکه وانیک روشنفکری است که از جامعه بریده و برایش دیگران، حتی دیگران مهم و نظرشان اهمیتی ندارد و مشغول زندگی خودش است با ریتم مخصوص به خودش . منفعل است .
احتمال 2: بصورت ذاتی ، شخصیتی آرام ، کم حرف ، خجالتی دارد و درون گراست .
احتمال 3 و ضعیف : این نقش خوب در نیامده است . چرا که بین منفعل بودن و ذاتا آرام و ساکت بودن تفاوت وجود دارد .
تیاتر بر مدار رضا مولایی چرخید و بازی بسیار خوبی از ایشان در هر 2 نقش شاهد بودیم که براحتی شخصیت و منش او قابل درک بود و "وانیک " بسیار کم رنگ بود .
دکور و نورپردازی مناسب با فضای کار بود .
نکته آخر : ابتدای ورود به سالن آقای سلیمی نزدیک در ایستاده بودند و از مقابل ایشون عبور کرده و وارد سالن میشدیم و حس بسیار خوبی بود از احترام به مخاطب . بسیار ممنون از ایشون . نازنین مردی است .