نمایش امشب خیلی منو خندوند. اما این اصل قضیه نبود چون توقع اصلی من از دیدن این نمایش براورده شد. چرا؟ چون متن داریو فو طنز خیلی تند و تیزی هم نثار طبقه بندی پوسیده و ظاهربینانۀ جامعه کرده بود. الگوی مندرس و متعفنی که فقط به درد همون سطل زباله می خوره ...
فکر می کنم قدری از بعضی عناصر فکاهی مثل تکیه کلام مکرر پلیس زیاد استفاده می شد. گمونم یک چهارم تا یک پنجم این دفعات برای تکرار این تکیه کلام کافی بود.
اما مهم تر از اون من از تمسخر هم جنس گراها خوشم نمی آد ولی توی نمایشهای مختلفی که مال چند دهه قبله ظاهرا هنوز از نظر اخلاقی تمسخر این مسئله چندان برای نویسندگان اهمیتی نداشته.
در مجموع از دیدن این نمایش خوشحالم.
ممنون.