امشب این نمایش رو دیدم با این که موقعیت داستانی نمایش تا اندازه ای کلیشه ای بود ولی بازی ها اونقدر جذاب و عالی بودند که تماشاگر احساس تکراری بودن بهش دست نمی داد. فقط به نظرم آقای رستگار هنوز تو حال و هوای نقششون تو نمایش پراوانگی بودند و اون کار تا اندازه زیادی رو بازیشون تاثیر گذاشته بود.
ایراد دیگه ای که وجود داشت این بود که دکور آلومینیومی کار در بعضی مواقع نور رو به شدت به سمت تماشاگر بازتاب می داد و مانع دیدن واضح چهره بازیگرها می شد.
ولی در مجموع من این کار رو دوست داشتم