چی بگم شاهین عزیز آخه من برای دیدن یه متن از آلبی روی صحنه خیلی اشتیاق داشتم ولی با این اجرا اساسی تو ذوقم خورد!

به قول دوست عزیزم مصطفی بیگ محمدی بهرام بیضایی که نمایش آرش رو نوشته بود در مقدمه ی کار این موضوع رو ذکر کرده بود که به دلیل پایین بودن سواد بازیگران در ایران، این متن قابلیت اجرایی نداره! در بزرگی استاد بیضایی که شکی نیست. منظور اینه که گاهی متن هایی وجود داره که هر گروهی از پس اجرای اون بر نمیاد. من پارسال نمایش عشق لرزه رو در کارگاه باران دیدم و به نظرم واقعا اجرای بدی بود. بعدا متن عشق لرزه رو خوندم و دیدم عجب متن شاهکار و فوق العاده ایه. در عین حال در تیوال دیدم و شنیدم که اجرای عشق لرزه با یک گروه حرفه ای تر و اسم و رسم دار تر هم مورد انتقاد زیادی قرار گرفته. خلاصه که این گروه برای اجرای اول و تجربه های اولشون باید سراغ متنی می رفتند که پیچیدگی های خیلی خیلی کمتری داشته باشه. این نمایشی که من دیدم خیلی بیشتر از این ها نیاز به حس گرفتن و بازی های حسی داشت که گاهی برای بازیگران بسیار قوی و معروف هم سخته.

تنها نکته مثبت امروز برای من اشنا شدن با حمید عزیز ( مردی که باید او را بیشتر شناخت :دی ) و دیدن دوباره دو دوست عزیز شاهین و mariliion بود .

همین و بس

آقا آی گفتی. البته معمولا میگن تو روی طرف ازش تعریف نکن چون ریا میشه :) ولی واقعا حمید عظیمی خیلی تاثیر خوبی روی من گذاشت. خیلی خوشحالم که دیدمش و خیلی ناراحت که تو نمایش های قبلی که با دوستان بودیم ندیدمش. شما خودت خیلی گلی لطف داری ممنون آقای ملکی.