امشب بالاخره توانستم فیلم تئاتر کریملوژی را ببینم. واقعا حیرت کردم از این تسلط بالای آقای رحمتی به نقش. مونولوگ گویی های سخت و گاهی آهنگین بهمراه گویش های مختلف و بالا و پایین هایی که داشت، الحق بخوبی توسط ایشان اجرا گردید. متن را نیز دوست داشتم. اما نباید از کارگردانی زیبای این کار نیز گذشت. بشدت کارگردانی خوبی را در این نمایش شاهد بودم. قطعا ردپای کارگردانی خوب آقای بهرامی سبب شد که کریم شیره ای را از مجید رحمتی ببینیم که در اذهان ماندگار خواهد شد.
دکور، نورپردازی و استفاده از اکسسوارهای ساده اما بشدت هوشمند توسط کارگردان نیز برایم جذاب بود.
کار هم لحظات طنز دارد و هم درام. هم بغض میکنی برای زمانی که کریم از درد مردمی می‌گوید که زبان در کام فرو برده اند و هم میخندی به شیرین زبانی های کریم.
در جامعه ای که نتوان بطور مستقیم واقعیت ها، انتقاد ها و فسادها را بیان کرد چاره ای جز پناه بردن به سلاح لودگی و متلک پرانی و بذله گویی نیست.
و به نظر من بعد از کریم شیره ای، این نسل از آدمها هم منقرض و یا گوشه نشین شدند. چون حتی دیگر زبان طنز هم اربابان قدرت را می‌آزارد.
خسته نباشید خدمت تمامی عوامل و دست اندرکاران این نمایش فکر شده