نقد روشنفکری...
راستش خیلی اهل فلسفه نیستم و به همین دلیل میل نداشتم که به تماشای این نمایش برم که با اصرار دوستان میسر شد و اکنون دریافتم از این نمایش به شرح زیر است:
در تئاتر های تک پرسوناژه کار بدلیل نبود پارتنر برای بازیگر سخت میشود و برای بیننده ملال آور که این مسئله با خلاقیت سجاد افشاریان و استفاده از تماشاگر بعنوان پارتنر حل شده بود و برای تماشاچی هم جذابیت اثر دو چندان.
گریم و لباس بسیار ساده و ملموس بود و بازی ایشان روان و قوی البته برای اینکه جذابیت یکسان اثر حفظ شود به فراخور متن بازیگر مانند یک خطیب زبردست هنگام ادای کلمات ،تونالیته صدای خود را تغییر میداد و با بیانی پرطمطراق تماشاگر را بسوی خودش جلب میکرد.
شخصیت ژاک کوهن بسیار خوب پرداخت شده بود و مرا با خود برد...به زعم من این اثر نقد روشنفکریست،حداقل در ایران!
در کل از دیدن نمایش خوشحالم و حس ... دیدن ادامه ›› خوبی داشتم.
به سجاد افشاریان عزیز تبریک میگویم و آرزوی توفیق روز افزون برایش دارم و به کاوه تابان دوست خوبم میگویم که حق داشت تا طرفدار همیشگی ایشان باشد و ناراحت برای خودم که ننه دلاور رو ندیدم و بعد از این من هم به لیست طرفداران ایشان اضافه خواهم شد.