من این فیلمو دوست نداشتم. نفی نمی کنم که مهرجویی مهرجویی است و بدون خواندن نقدی که mn-rstضمیمه کرده (درست یا نادرست)هم می شه باور داشت که ذهن سازنده "هامون" باشکوه و "پری" پر رمز و راز در بی معنایی هم معنا تواند آفرید. اما به هر حال این جنس کار برای من که بوی مشام ازار فیلمفارسی نوین آزارم می دهد(نمی دانم چرا یاد داوود رضویان افتادم؟!) این تداعی نامطبوع را ایجاد می نماید. شکم گنده بهداد و به اصطلاح تبسم آشنای رضا عطاران که خواسته و ناخواسته در این طرف و آن طرف دیده شده است و فضایی که من دوست ندارم دور و بر مهرجویی ببینم اذیتم می کند. اگر به استبداد و اعمال نظر شخصی هم متهم شوم می پذیرم.اما این حق من است که همان مهرجویی فاخر را جستجو کنم و دست نداشته باشم او را وسط مرداب ببینم حتی اگر برای مبارزه با آن باشد.. ولی خب به قول آقا حمید..."یعنی توواقعا می خوای که من اونی باشم که تو می خوای من اون باشم؟خب اگه قرار باشه من اونی باشم که تو می خوای من اون باشم, خب پس دیگه من من نیست.یعنی من من خودم نیست..."من از مهرجویی خواهم دید...هرچند اگر آزرده بشوم.ولی کاش آقاداریوش! دوستانش را کمتر اذیت کند.