حقیقتش نمی دانم از کجا شروع کنم! این نمایشی که ما دیدیم، از نظر من بیشتر به درد کودکان و نوجوانان می خورد تا بزرگسالان. همانطور که کاربر دیگری اشاره فرمودند، ایده جالب بود و حتما می توانست کار خوبی از آب دربیاید ولی حیف که خیلی در سطح ماند و بسیار ساده و کودکانه اجرا شد. موسیقی هم بد نبود (با وجودیکه انصافا در این نمایش می بایست زنده اجرا میشد) ولی سایر اجزا کار، واقعا خوب نبودند. بازیگران هم غیر از خانم چنگ که هم بازی شان را دوست داشتیم و هم به خاطر نوع ساز که میبایست در تمام مدت یک دستشان را بالا بگیرند، بسیار سختی کشیدند، بقیه بازیگران متاسفانه خوب نبودند. دیالوگ که وجود نداشت و آقای راوی هم که لب می زدند، متاسفانه چند بار عقب ماندند. از طراحی لباس بدم نیامد ولی همراهم اصلا دوست نداشتند. دلیل وجود سایه بازی را اصلا درک نکردیم.
چند نکته دیگر: با وجودی که شب چهارم نمایش بود، کارگردان مرتبا گفتند «افتتاحیه»! شاید بخاطر خیل عظیم افرادی بود که میبایست بخاطر حضورشان، تماشاچیان بی تقصیر، دست می زدند و دست میزدند
بعد از پایان نمایش، جشن تولد هم داشتیم و این بار تماشاچیان هم دست زدند و هم آهنگ تولد مبارک خواندند
و اما داستان همیشگی تماشاچیان بی فرهنگ و بی
... دیدن ادامه ››
ملاحظه و …
از غش خنده گرفته تا گپ و گفت بلند تا خِش خش کیسه و حتی دست زدن موقع نواخته شدن ساز، همه را یک جا داشتیم!!
تا کمی نور امید به آینده این کشور در دلم روشن می شود، یک چشمه می بینم و … 😔