این روزها بیشتر از خودم
دلم برای تو تنگ است
بچگی می خواندمت که بزرگ نشوی
آدمها بزرگ که می شوند ، می روند
نمی خواستم بی تو بار بدهم
کوله بار بدهم
به ایستگاه این قطار پیش رو
آبی های عزای این پیرهنم تن تو را می خواستند
آن صبحدمی که میپوشیدی ام و می بردی ام تا باد
سوار بر گیسوان سیاه
وقت زیادی نمانده
من پایین میپرم
تو اگر دوست داشتی با موهات بیا