نمیشود گفت عالی، نمیشود گفت شاهکار ولی اثری که به مراتب بیشتر از بسیاری آثار این روزها ارزش صرف هزینه و وقت را داشت . جزو معدود آثاری که پس از خروج از سالن، حداقل برای چند ساعت، شخصیتها همراهت بودند و چرائیِ کارهایشان دغدغه ات . ولی شاید دلچسب ترین قسمت برای من این بود که در میان این همه کار که چه خوب و چه بد از نمایشنامه های خارجی مستقیم یا به اقتباس اجرا می شوند، یک کار کاملاً ایرانی دیدم. کاری که در کنار متن نسبتاً خوبش می شد رگه هایی از خلاقیت را در کارگردانی اش دید .
در کل تماشای این اثر به غیر از دوستانی که همه چیز را "مسعود فراستی" وار می بینند به همه توصیه می شود!