سپاس از همه
نمیدونم چرا احساس می کنم یه چیزی تو این نمایش کم بود. فاصله ای بود بین متن و یک اجرای خوب. برهان، نمایشنامه خوبی داره که بازی های عالی ای رو می طلبه. تو این نمایشنامه ما چند نقطعه عطف داریم، دلبستگی و اعتماد از طرف کاراکتر خاص دختر، مواجهه با بیماری پدر، دل شکستگی از عدم اعتماد و ... این یعنی نمایشنامه پتانسیل بالایی داره که باید بازی بشه. به نظر من انقدر خوب بازی نشد و عناصر کمکی صحنه هم چندان تاثیر نداشتند. بازی ها روان بودند اما برای چنین نمایشنامه ای یکنواخت. من نقاط عطف نمایشنامه رو فقط با گوش کردن به دیالوگ دریافت می کردم و نه بازی ها.