داستان قصه ی ١٢ نفره که به طریقی کنترل زندگی از دستشون خارج شده، از کارگر و معلم و حاجی بازاری گرفته تا روسپی و مرده شور و ...
موسیقی با ویولونیستی مبتدی که بسیاری از نتها را فالش مینوازد و موسیقی ای که بیشتر بداهه نوازیست (البته از نوع مبتدیانه) هر چند میزانهایی از رومنس و یا برخی آثار بزرگ دیگر کم و بیش در آن بصورت ناقص شنیده میشود. ضمن ناکوک بودن یکی از گیتارها (نوازنده ی وسط) از اول نمایش تا انتهای آن که صوتی آزار دهنده برای من ایجاد کرده بود. اما در مجموع از نوازنده ی سمت راست خوشم آمد.
نور تنها برای زوم هنگام تغییر پرده روی شخصیت اصلی استفاده میشود و عملا از یک روند ساده ولی جالب استفاده شده است.
بازیها بسیار زیباست بخصوص بازی حاجی بازاری، راننده و دختر بچه، ولی متاسفانه بعلت ضعف متن شمایل یک کار با ٦٠ دقیقه شعارزدگی را خواهید دید.

مشخصا برای این کار زحمت زیادی کشیده شده بخصوص برای میزان سن های اعجاب انگیزش.

در کل ضمن خسته نباشید به کل اعضاء این گروه جوان، امیدوارم در کارهای آتی با دقت بیشتری المانهای مختلف نمایش را همسنگ یکدیگر بچینند.