هنر، امر متعالی مبتذل

من به آقای طیبی تبریک میگویم چرا که این روند سورئال را اول بسیار دوست دارم و دوم اینکه بعد از نمایش بسیاربسیار به یاد تئاتر "رابیت" (خرگوش) دیوید لینچ افتادم. سبکی که آیکیو و هوش هیجانی مخاطب را درگیر میکند.
دراماتولوژی به جز در بعضی قسمتها، معرکه بود. قبول باید کرد کار هرکسی نیست گرفتن زیر دو خم شکسپیر. از "من" متکثری که نشان از مطالعات شما میداد بسیار کیف کردم و فقط برخی قضاوتها کمی نمایش را به حاشیه میبرد.
بیننده گیج و مست از چیزهایی که میشنید و فکر میکرد حتما شکسپیر باید گفته باشد، در این لحظه شاید بگوید که "خب راجع به یک توصیه اخلاقی بود". این را میگویم به حاشیه بردن!
برای دفعه دوم این تئاتر را خواهم دید و آنموقع شاید بهتر بتوانم همه ی آنچه خیلیها از آن میگریزند (این سول که در این تئاتر چه خبر بود) ... دیدن ادامه ›› را بسط بدهم.
ضمنن با اینکه از موسیقی خیلی زیبای کار لذت بردم اما انصافا "هتل کالیفرنیا" هم خوب بود. خوشحالم که این تئاتر توضیح نمیداد که چه خبر است و باید این را بیننده میفهمید.
یکبار دیگر تبریک که به این ژانر خطرناک پا گذاشته اید.