جالب بود. به جز موقعیتی که نمایش را شکل می داد همچنین پناهگاه های زمان موشکباران جنگ را نیز برایم تداعی ساخت.
دوست همتیوالی عزیز هادی عیار پیش تر در برگۀ نمایش توضیحات مبسوطی ارائه فرموده اند از آن جمله پرداخت های بهتری که در متن می توانست صورت پذیرد و فقدانشان اثر را متأثر ساخته بود در کنار ایده های خوبی که از درب تماشاخانه تا پایان مشهود بودند.
دیدمی دوست داشتنی.