من دقیقاً یه همچین نوشته‌ای قبل از دیدن نمایش خوندم و ویکی‌پدیای فروید رو مطالعه کردم و خیلی خیلی تو لذت بردنم از کار مؤثر بود.
اما حقیقتش نظرم همچنان اینه که تئاتری که خودبسنده نباشه تئاتر کاملی نیست.

سپاس که اجرای مارو برای دیدن انتخاب کردید. بسیار خوش‌حالیم که در کل اجرا رو دوست داشتید.
درمورد فروید و نظریات‌ش باید یک سریال چند فصلی ساخت تا حق مطلب ادا بشه. شاید روزی یک کارگردان چنین هدفی داشته باشه.
اما در هر کدوم از مدیوم‌های هنری ممکنه شما جزئی از کل‌ رو ببینید. اگر جذب بشید که بعدش بیشتر در موردش اطلاعات پیدا کنید، یعنی اون اثر بخشی از رسالت خودشو انجام داده.
آیا در یک قاب عکس یا یک نقاشی می‌شه همه‌ی بک‌گراند یا تاریخ‌چه موضوع رو گفت؟ تئاتر و‌سینما هم همینه. گاهی هدف منعکس کردن عین‌به‌عین یک واقعه یا پرسوناژ هست، گاهی نه فقط به بخشی از اون اشاره می‌شه و کدهایی به مخاطب می‌ده برای بیشتر دیدن و خوندن.

اگر حوصله کردید پاسخی که به خانم قنبریان‌ دادم رو‌ بخونید.