دغدغه - کلیشه
نمایش لیلی عاج با محوریت کتاب سلام بر ابراهیم ، همانطور که از نام و پوستر آن بر می‌آید به موضوع جبهه ، جنگ و مشخصاً زندگی ابراهیم هادی می پردازد. برشی از حضور رزمندگان در عملیات کمیل که ابراهیم هادی در آن بحبوحه آتش دشمن و بزنگاه نبودِ تجهیزات و مهمات و غذا ، روحیه بخش همرزمانش بود، هم او که در زندگی شخصی اش نیز از انسانیت و جوانمردی و پهلوانی کم نگذاشت.
در ابتدای ورود به سالن دیدن بروشوری دست نویس که با سلیقه و حوصله طراحی شده و یادآور مکاتبات همراه با امید از جبهه ، نویدبخشِ سلیقه و دقت کارگردان است.
نیمه اول نمایش نمایی از جبهه و تعاملات بین رزمندگان به تصویر کشیده شده است. جریانی ملال آور از زجر کشیدن زخمی ها و فریادها و ناله های کسالت باری که هرچند به دنبالِ نمایشِ زجر و درد رزمندگان در جبهه دارد ولی جز التماسی برای همدردی نمی‌آفریند. تصویری که در فیلمهای ساخته حاتمی کیا نیز می توان سراغ گرفت. اما نیمه دوم با ترکیب گذشته و حال و ارتباط جوان امروزی با جوانان حاضر در جنگ، موضوع از کلیشه جبهه و جنگ خارج شده و تاحدی بر جذابیت نمایش می افزاید هرچند حرف ها و دغدغه های مطرح شده شعارگونه باقی می ماند. بیان مستقیم و صریح از گرانی، سفره های خالی، بیکاری جوانان ، مشکلات اقشار مختلف مردم و ... تکرار مکرراتی است که هرچند بیانشان ضروری می نماید لیکن مستقیم گویی و اشارهء صرف-که حتی در صدا و سیما نیز این روزها دیده می‌شود- چندان خوشایند نیست و انتظار می رود در مدیوم تئاتر با ظرافت بیشتری به آن پرداخته شود.
با این همه دغدغه مندی کارگردان و پرداختن به درد جامعه و نمایشِ سرنوشت دیکتاتوری ... دیدن ادامه ›› قابل احترام است.
از نقاط قوت نمایش می توان به بازی های روان و تمرین شده، دکور مناسب و کارآمد و همچنین استفاده بهینه از اکسسوار متناسب و اجتناب از تطویل زمان اجرا، اشاره نمود.