هارمونی و بالانس
آنچه که این نمایش رو دیدنی می‌کند هارمونیست، تعادلی از دیالوگ، اکت، نور، دکور و موسیقی
این مهم نیست که بیننده عقاید چگوارا را چقدر قبول دارد، این که قدرت رسانه تا کجاست، این که مکاتب مارکسیسم، لنینیسم، انترناسیونالیسم، لیبرالیسم و ... چی هستند و چه کردند ... اجرا یک پکیج زیباست که تماشاگر را محو تماشا می کند.
از یک طرف گفتگوهای پینگ پونگی بازیگران، حرکات به اندازه بدنهای آماده و از سوی دیگر عوامل محیطی نورپردازی دقیق و به موقع، دکور خلوت با کارکرد دوسویه و سولوی زیبا و دلنشین علیرضا عبدالکریمی، فضایی برای پرواز روح آماده می‌کند. گردبادی آرام که لحظه لحظه تو را از زمین می‌کند و بالا می‌برد و ... و وقتی تماشاچیانِ هولِ تشویق و هورا، شروع به کف و سوت زدن می‌کنند با مغز به زمین می‌خوری!
در مجموع «چه» اثری است یکپارچه و هماهنگ که لذت تئاتر را به بیننده می چشاند.