- علاقهمند به عکاسی/خبرنگاری/سینما/تئاتر/موسیقی/شعر/دکوراسیون داخلی
میون اینهمه ستاره من یه شهاب بى نشونم.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
دارم براى بار دوم میرم این تئاترو ببینم درحالیکه اصلنه اصلن دوست ندارم براى باردوم برم چون تم این داستان جورى بود که باید فقط یادآوریش کرد اونم به صورت محو و دوبار رفتن این تئاتربرابراست با boldشدن آن.من خانم صمدى که جیغ میزنه رو فقط یه باردوس دارم اصن همین کافیه که نخام برم.یا بى قیدى آدماکلافه م میکنه و على سرابى دراین تئاتر منو تاسرحد فریاد پرمیکنه.کلن اگه میتونستم با پاک کن این اپیزودرو پاک میکردم تاتصویر بازى هاى فوق العادشون از ذهنم پاک نشه...کمى تا قیمتى نیازمند دلدارى هایتان هستم.
خوب الان چه اسرارس که شما بری برای بار دوم.. :دی ولی انصافا اجرا خوبیه مخصوصا اقای محمد زاده و دوستش و باران که نقشش خیلی باحاله... تازه گروه موسیقسشم که عالیه... دیگه چی میخوای.. :دی اگا همه رو با سنگ در جیب هایش مقایسه نکنی این تیاتر جزو خوبااس... این همه دلداری کافیه یا پیاز داغشو بیشتر کنم.. :))
سلام.
چرا باید بروید؟؟
به نظر من محتوایی اگر نگاه نکنیم، خوش ساخت بود و آدم از دیدن آن بدش نمی آمد!حتی برای بار دوم هم بازی های خوب و تکرار شدن دیالوگ های جالبش می تواند جذابیت داشته باشد!
الان دلداری خوبی بود؟! ;)
ترمه: میگم آقا.... راسی اسم شما چی بود؟
شایسته:شما که گفتین منو میشناسین،ناصر میاد کلی ازم تعریف میکنه ...
ترمه:اجازه بده....اجازه بده
خب میاد میگه ، ولی اسم شما رو که نمیگه .... نام آدم یه چیز خصوصی هستش...
:))