درود ... نمایش آندورا یک اثر ِ از کارگردانی ، یتیم مانده است . نمایشی به واقع مدیون بازیگرانش ... نمایشنامه متوسط و قابل پیش بینی . برای من جالب است که انتهای قصه از همان ابتدایش آشکار بود ، واقعا صحنه پایانی خیلی حزن انگیز بود ؟... خلاقیت کارگردان برای روایت داستان کجاست ؟! طراحی صحنه چه میشود ؟! ایده های کاملا تکراری از نورپردازی گرفته تا استفاده از پلکان ... بسیار مایلم نوشته ای از کارگردان محترم و ارزشمند این اثر بخوانم که ایشان برای 90دقیقه ، واقعا چه تدارکی برای تماشاگر دیده اند ؟ به نظرم ایشان از حوصله و تحمل تماشاگر بیش از آنچه باید ، انتظار داشته اند ...طولانی بودن صحنه ها و کش آمدن بی مورد آنها ... در مجموع به نظر من آندورا یک کتابخوانی ِ تمام عیار است ، انگار یک نفر یک داستان را بدون جا انداختن یک "واو" برایتان بخواند . همین .
سپاس