در باب محتوی و داستان کار، نکات مثبت و منفی بسیار بود، پس از دیدن این نمایش ترجیحا میخوام به مواردی اشاره کنم که کمتر در نظرات دیده می شد و شاید برای دیگران عامل ترغیب کننده دیدن این نمایش باشه. عنصری که برای من و دوستانم جزو نکات کلیدی به حساب اومد:

- نقش پر رنگ موسیقی : خواننده ها و رقصنده های این نمایش (هرچند نه چندان حرفه ای در زمینه هماهنگی حرکات که البته با وجود محدودیت های موجود برای بانوان رقصنده و تجارب اندک پیشین، انتظاری نیست و شاید باید تنها حضورشان را غنیمت دانست) یکی از عمده دلایل شاخص شدن این کار بود.

- تلفیق آتن زمان سقراط با نمادهای امروزی مثل لباس پسر سقراط، رقص دوستانش، چمدان و عینک لادن مستوفی و ... به جذابیت کار افزوده و تضاد آزاردهنده ای نیست. خصوصا قوطی ها و بطری ها،،، زمانی که آتن از لحظه دادگاه به بعد، دچار فساد و تباهی میشه، وجود زباله ها هرچند از نوع امروزی،، حال و هوای صحنه رو تغییر میده

- طنز کار که البته در نظرات دوستان هم اشاره شد جای نقد داره، هرچند باید در نظر گرفت هدف نویسنده و کارگردان در چه راستایی بوده

- جملات ... دیدن ادامه ›› و دیالوگ های ماندگاری که به وفور در نظرات تکرار شدن و این نشان از پر رنگ شدنشون در ذهن مخاطب داره، خودت رو بشناس و...... و جملات پایانی نمایش در باب استبداد و دموکراسی

- در کل "آتن" جامعه ای است تکرار پذیر، فراتر از زمان و مکان، قابل قیاس با جایی که در آن زندگی می کنیم و شاید همین دلیل بر هراس دباغ های شهر از برپایی دعوی باشد که شاید دفاعیه ای مانند دفاعیه سقراط از آن به جا ماند!!!