دیدن اجراهای پایانی پس از سیل نقدها و تمجیدها جای خالی چندانی باقی نمی گذارد . با سپاس از بازی های مقبول و ابتکارات اسلوموشن و تکرار جملات و تغییر صحنه ها که دوستان دیگر به وفور اشاره کردند، در متن و محتوی جای تامل بسیار است. هرچند تلاش در جهت پرداختن به مساءل اجتماعی از روانشناسی و اختلافات دو جنس به نظر دغدغه نویسنده و کارگردان این کار است اما انتظار می رفت شرایط چالش برانگیزتری ایجاد شود، تنها به جملات رایج مانند مقایسه میزان صحبت بانوان و آقایان و میل به خرید و غلبه احساس به جای منطق و بسیار کلی گویی های دیگر بسنده نشود، جای خالی نگاه روانکاوانه با پشتوانه علمی و ایجاد چالش بیشتر در این کار دیده می شد. عنوان خشکسالی و دروغ کمی برای نمایش سنگین بود، شاید آنقدر که انتظار می رفت بر مفهوم و عواقب دروغ تاکید نشده یود. در واقع شخصیت ها شامل دو زن یکی بسیار سبک سر و دیگری نادم از ازدواج پیشین و عاشق دیگری، و دو مرد یکی بسیار منطقی و حلال مشکلات دوستان و دیگری مردی جذاب که از سبک سری همسرش رنج می برد! این شرایط صفحه ترازو را از یک روایت بی طرفانه برهم می زند و مقصود خالقین اثر شاید این بار درد و دلی مردانه بوده و به هر حال این هم نگاهی است .
اگر غیر این بود انتظار میرفت پیچیدگی شخصیت امید بیشتر بوده و بخشی از مساءل به قولی پنهان برملا می شد، در روایت فعلی امید مردی پایبند به خانواده است که تنها رفتار ناشایست همسرش وی را به سمت دیگری جذب می کند، در هر حال انکار پذیر نیست که تمام ابن شخصیت ها در جامعه ما وجود دارند و گروه تلاش خود را در اجرای یک نمایش سرگرم کننده کردند و سپاس از ایشان، اما نه با محتوای چندان تامل برانگیز، به نوعی عامیانه و البته این خود نیز برای جذب مخاطب بیشتر برای تءاتر احتمالا لازم است.