«آیا هدف وسیله را توجیه می‌کند؟»
سوالی همیشگی ک در "صالحان" ب قضاوت اون مینشینیم.

نمایشنامه کمی با اصل اثر فاصله داره، اما خوب نِشسته.
بازی ها ب شکل عجیبی ب مرور بهتر میشن و این اتفاق برام عجیب بود.
یک بازی ضعیف هست ک ب اثر ضربه میزنه.
بعضی مونولوگ ها طولانی و من دوست داشتم قسمتی از داستان با طراحی حرکت بیان بشه.
این نمایش نامه دیالوگ های موندگاری داره ک میشد اون هارو بولد کرد(مثل حداقل قبل اعدام و مرگ دستی لمسش میکنه)
طراحی لباس و صدا خوب، طراحی ... دیدن ادامه ›› صحنه و نور ضعیف.
دوست داشتم نقاشی روی دیوارهای نایلونی بیان گر مفهوم خاصی بود.
بیشتر بازیگرها لهجه ی شیرین آذری داشتن و اجرای این نمایش روسی با لهجه ی آذری برام جالب بود.
جرات آوردن یک اجرا از تبریز با تمام سختی ها ب شدت برام قابل احترامو تحسینه و آینده ی درخشانی در انتظار این عزیزان هست.
نمره نمایش 5 از 10
ب امید دیدار دوباره و موفقیت های روز افزون.. 🍀