روی هم رفته تجربه خوبی بود
به جز نمایشنامه که گاهی تماشاچی رو عقب نگه میداشت
بازیگران نقش های فتانه و تاحدی فریدون واقعا خوب بود. بازیگران نقش های ناصر و اسی هم خوب بودند بازیگر نقش فرهاد وقتی اروم بازی میکرد خیلی باور پذیر نبود ولی وقتی صداشو بالا میبرد بهتر میشد.
یه جذابیت دیگه بازی ها وقتی بود که بازیگرا دیالوگ نداشتند اما ری اکشن های مناسبی داشتند و تماشاچی میتونست پس زمینه نمایش رو هم ببینه و باز هم لذت ببره

پ.ن: عکاس کاربلدی سر صحنه بود که اصلا تا اواسط نمایش دیده نشد و صدای هیچ شاتی هم ازش نشنیدم جوری که فکر کردم دوربینش از این جدیداست که صدای شاتر رو میشه قطع کرد ولی اخر نمایش که باهاش صحبت کردم گفت که صدای شاترش قطع نمیشده و صرفا چون وسط دیالوگها شات میزده مزاحمتی ایجاد نمیکرده. دمش گرم واقعا