یکی توی نظرات نوشته بود کاش تیوال بی نهایت ستاره میذاشت و من همه رو میدادم به این نمایش و من توی دل خودم گفتم اغراق هم حدی داره ولی حالا خودم میگم کاش بی نهایت ستاره اینجا بود و من همه رو میدادم به انسان اسب پنجاه پنجاه.
امشب توی دلم گفتم کاش دوربین عکاسی همراهم بود و من عکاس کار بودم تا تمام تصویرسازی ها و قاب های محشر سورئالیستی(بخاطر گریم و طراحی لباس) رو میتونستم ثبت کنم ولی بعدش گفتم بهتر که نیست چون پی در پی قاب شگفت انگیزتری از قبلی شکل میگرفت.
چقدر این نمایش فوق العاده بود و یک لحظه از ریتم نمی افتاد.طراحی دکور،گریم،طراحی حرکات،موسیقی...میمیک صورت و حرکات بازیگران شما رو مسخ میکنه!
داستان عالی بود...حال همین روزا در واقع حال همیشه ما برای کسی که بخواد بفهمه! حال همین روزا که میگم از نگهبان دم در معلوم بود با خط و نشونی که وایمیستاد و برای یک به یک خانم های تماشاگر میکشید!
....
کی تموم میشه ... دیدن ادامه ›› این کابوس؟
من میشد توی یه برهه‌ی دیگه، یه زمان دیگه به دنیا بیایم، اون‌وقت با خیال راحت می‌رفتم دنبال رویاهام...
همه چیز پنجاه پنجاست...

واقعا متشکرم چون من امشب بهترین تئاتر زندگیم رو دیدم.امیدوارم تمدید بشه حتما.چقدر ناراحتم این کار رو سال 98 و 1400 ندیدم و زودتر باهاش آشنا نشدم.
لطفا در حق خودتون لطف کنید و به تماشای بهترین نمایش زندگیتون بشینید!