تمام مدت اجرا یه لبخند شیرین روی لبام بود.
قسمت دانش آموزان دختر فوق العاده دوست داشتنی و قند بود.
من چون خودمم قبلا معلم دبستان بودم شیرینیش برام دوچندان میشد با خاطراتی که لحظه به لحظه در ذهنم نقش می بست.
چقدر هم بچه ها مسلط بودن و از پس کارشون براومده بودن.عزیزای دلم خدا قوت.
در کل کار ساده و خوش ریتمی بود و همه نقشاشون اندازه و به جا بود.
موسیقی استفاده شده رو زیاد دوست نداشتم و سیب های توی صحنه هم چیدمانش میتونست خلاقیت بیشتری داشته باشه.
در کل مطمئنم هر کسی به تماشای این کار بشینه با لبی خندون تماشاخانه رو ترک میکنه.