چه حال عجیبی داشت دیدن این فیلم.

به اندازه غربت همه ی شهدای گردان عمار گریه کردم.شهدایی که اجازه ندادن ما تو جنگ شکست بخوریم، شهدایی که اجازه ندادن یه وجب از خاک این سرزمین از دست بره.برای شهدای کشورم بیش از یک ساعت گریه کردم نه بخاطر اینکه فیلمی دیدم که از دیدنش احساساتی شدم بخاطر اینکه دریچه ی دیگه ای از زندگی برام تشریح شد، دریچه ای که شاید هیچ وقت تا این اندازه برام ملموس نبوده.

واقعاً چطور میشه که نسلِ جوانِ دیروزِ کشورم برای حراست از ناموس و کشورشون به راحت ترین شکل ممکن جون خودشونو فدا میکردن اما نسل جوانِ امروز از ناموس خودش فیلم میگیره تا یه هموطن وطن فروش، اونطرف مرزها این فیلمو پخش کنه و مدعی بشه که تو ایران آزادی نیست تا به یه نونی برسه؟
چطور میشه که اونا عاشقانه برای آینده کشورشون میجنگیدن ولی مسئول و مدیرِ امروز کشور قدر تلاش اونها رو نمیدونه و اونطور که باید برای بالندگی ایران زمین کار نمیکنه؟

اگر این دسته گلایی که پر پر شدن زنده بودن الان ایران ما چه شکلی بود؟ وای که گریه امونم نمیده تا بنویسم :'((

بهترین ... دیدن ادامه ›› توضیح رو جناب مهران غفوریان درمورد این فیلم گفت:
((بنظرم خود این بچه ها (شهدا) این فیلم رو ساختن))

عالی بود
10/8/5

جناب سعید ملکان
به سینمای ایران صفا بخشیدید،
درود بی پایان بر شما..........