نمایش نمایش خوبِ قابل تحسینی بود (سرشار از نوآوری و خلاقیت).
من فقط یه مشکل شخصی دارم با این سبک کارها که درآن‌واحد از تماشاچی توقع داره بیش از دو نقطه رو هم‌زمان مد نظر داشته باشه: توی تئاتر عملاً این موضوع ممکن نیست (یا لااقل برای من نیست) و مثل سینما انقدر هنر ارزون و در دسترسی نیست که آدم مثلاً منتظر باشه روی دی‌وی‌دی کار رو چند باره ببینه تا تمام زوایا براش روش بشه. وقتی درآن واحد در بیش از دو نقطه تمرکززدایی بشه طبعاً منِ تماشاچی باید برم به سمت انتخاب و وقتی بنا رو روی همین انتخاب بزاری همواره احساس خلأ (که چیزی جایی داره از دست من در می‌ره که مهمه) با تماشاچی می‌مونه و چاره‌ای هم نیست.