در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال محسن جوانی | درباره فیلم شنای پروانه
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 08:50:43
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
فیلم خوبی برای زنده کردن شعار "سینما زنده است" بود ولی در کل فیلم خوبی نبود:
1. بنیان فکری پاره‌پاره داشت و فکر کرده بود جزئیات جذاب ... دیدن ادامه ›› می‌دهد کلیت جذاب ولی نمی‌دونست که اگر این جزئیات درخدمت اثر نباشه هیچ فایده‌ای نداره: مثال: دو تا سکانس جذاب پانته‌آ بهرام و علی شادمان اگر حذف می‌شد چه خللی در روند قصه اتفاق می‌افتاد؟ هیچ. تمام داده بعداً به تماشاچی منتقل می‌شه: از محل درآمد‌ها تا عملی که انجام می‌شه تا حتا جلوگیری از آلوده شدن بچه‌محل‌ها به مواد. از اون بدتر افتتاحیه نسبتاً جون‌دار فیلم، چه نقصی در پیش‌برد قصه اتفاق می‌افته اگر حذف بشه؟ هیچ.
2. گذاشتن اِلِمان‌هایی که در طول قصه رها می‌شن. از گیره سر گرفته که بعد از دیدار با مصیب فراموش شد تا بارندگی اول فیلم که دیگه هیچ اثری ازش تا آخر فیلم نیست و مشخصاً تحمیل نگاه کارگردان برای "خوشگل" شدن تقطیع‌های پیش از قتلِ زنه.
3. عدم ایجاد زیرساخت فکری برای تبدیل آدمی پخمه به جایگزینی برای لات شماره 1 (به فیلم‌های یک پیامبر و دشمن شماره 1 نگاهی انداخته شود.)
4.عدم تبیین عاطفی منطقی برای تولید انسانی با این درجه از شرارت که به زن و برادر خودش هم رحم نمی‌کنه (صرفاً گفتن دو جمله‌ی از 7 سالگی پای عرق بودن و دَم‌پَر دایی کافر گشتن و جنون شماره 1 داشتن برای تولید همچین سفاکی کافی نیست)
5. ریشه‌های رها شده‌ی خانواده/ محله: نوسان بین اهمیت/بی‌اهمیتی حرف و عملِ خانواده بعضاً آزاردهنده بود.
6. این حجم از کلوزآپ هیچ منطقی نداره و هیچ کمکی به شخصیت‌سازی نمی‌کنه.
7. استفاده تکراری از افکت‌های صوتی مریض برای القای حس به جای اجرای تمیز بازیگر و تقطیع درست نماها.
8. رها کردن "زخم" خوردن در طول فیلم: مکرراً کاراکترها دچار جراحت می‌شن ولی هیچ روندی از بهبود ارائه نمی‌شه (گذاشتن و برداشتن چسب و باند روی سر قطعاً کفایت نمی‌کنه)
9. بازی‌هایی که جذاب بودن ولی به شدت اَدا (از طباطبایی که ادای هیس بود با امیر‌آقایی که گفتن نداره)
درکل اما برای من سه ستاره بود فیلم ولی 4 ستاره می‌دم به‌خاطر بازی درخشان پدر خانواده و سکانس فوق‌العاده پدر‌ـ پسری.
به دیدنش می‌ارزید.
آقای جوانی عزیز سکانس ابتدایی فیلم درجهت معرفی "حجت" به عنوان مردی سربراه و مثبت ست که حتی اگر با اعتراض مشتری "هل داده" شود بازهم واکنش خشونت باری نشان نمی دهد .. که البته شیوه کاملا نخ نمایی ست
۱۱ تیر ۱۳۹۹
سلام
1- فیلم رو ندیدم اما گزینه های 3 و 4 منو یادِ فیلم جوکر (2018) انداخت؛ راستش گذشته ش منو مجاب کرد برای تبدیل شدنِ "آرتور" به یک شخصیتِ بی رحم! (منو ببخشید اگر قیاس مع الفارق کردم!)

2- برام سوال شده که: نتایج اجتماعی و تاثیرات اخلاقی فیلم هایی با این سبک در نسلِ جوانی که علقه هایی از قبیل شرارت و بزه رو دارند چه بوده واقعا؟؟!! محصولِ ساختنِ این ژانر فیلم‌ها (که در دهه اخیر بسیار هم بیش از قبل شده) در راستای تربیتِ نسلی که دارن در این بسترِ اجتماعی ... دیدن ادامه ›› تربیت میشن چه هست؟!
البته احترام میگذارم به دغدغه عزیزانمون در سینما برای به نمایش درآوردنِ اینگونه معضلات اجتماعی و تیرگی های زندگی هایی که پنهان از چشمِ بسیاری از ماست.
اما به چه کسی و چه چیزی کمک کرده این نمایش ها؟!
رسالت سینما به انجام رسیده آیا؟!
۱۴ مرداد ۱۳۹۹
صفورا
سلام 1- فیلم رو ندیدم اما گزینه های 3 و 4 منو یادِ فیلم جوکر (2018) انداخت؛ راستش گذشته ش منو مجاب کرد برای تبدیل شدنِ "آرتور" به یک شخصیتِ بی رحم! (منو ببخشید اگر قیاس مع الفارق کردم!) 2- ...
درود
1. جوکر از نظر بنده فیلم بدیه ولی حداقل در فیلم‌نامه تلاش شده این روند شکل بگیره. عدم انتقال به نظرم نقص کارگردانه والا بازیگر داره حتا اضافه کاری هم می‌کنه.
2. سینما برای بنده سرگرمی/هنره. فیلم سرگرم کننده بود و پر کشش ولی واقعاً نقص هاش زیاد بود.
ساخته شدن این فیلم‌ها به نظر یه موجه مثل خیلی موج‌های دیگه سینمای ما از فیلم‌های آپارتمانی تا کیارستمی طور ها و فرهادی‌طور ... دیدن ادامه ›› ها و...
ولی این فیلم ها رو برای منی که تو اون محل نبودم می‌سازن به نظرم والا اونهایی که اونجان که اصلاً نمی‌دونن سینما چی هست و اگر بدونن اصلاً از اینکه "سوژه" شدن فکر نمی‌کنم خوششون بیاد.
۱۴ مرداد ۱۳۹۹
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید