یادم میاد وقتی کوچیک بودم ، بابام دست منو می گرفت و هر هفته منو با خودش می برد لاله زار.جایی که سعدی افشار روی صحنه آقایی می کرد یا اردشیر سهرابی فقید.امروز وقتی رفتم این کار رو دیدم ، توو همون ده دقیقه اول گفتم صد درصد دوباره بلیت می گیرم منتها ایندفعه من دست بابا رو می گیرم و میارمش.می خوام تا خود خود سنگلج هیچی بهش نگم.می خوام پا به پام بیاد همونجور که من پا به پاش میومدم.از وقتی سالن های لاله زار بسته شدن ، دیگه تئاتر ندیده و هنوز توو همون حال نوستالژی خودش گیره.سعدی افشار توو تئاتر براش همه چی بود و همه چی هست.
وقتی رسیدم خونه گفتم یادته با هم می رفتیم لاله زار؟؟؟؟ همون روزایی که لاله زار ، لاله زار بود.یه سری تکون داد.وسط حرفامون اسم تئاتر پارس اومد.یکی از سالن های لاله زار.راستی چرا همه چی بسته میشه؟چرا هیچی باز نمیشه؟

امروز سعدی افشار اونجا بود.توو سنگلج.چقدر خوب بودی داوود داداشی.خدا حفظت کنه.
امروز بعد از پایان نمایش وقتی داوود داداشی گفت : ((صدا و سیما که مارو تبلیغ نمی کنه چون نشون داده با سیاه بازی قهره.لطفا شما مارو تبلیغ کنید.)) ، یه حال عجیبی شدم.من اینجام تا صادقانه تبلیغ کنم.برید ببینید تا دو ساعت حال دلتون خوب بشه.کیف کردم.حظ بردم.